Ülkece yasında olduğumuz 6 Şubat 2023 depreminin yıkımları devam ediyor… Binalarda olmasa da bedenlerde, yüreklerde…
Ve bu depremle yine gördük sağlık ordumuzun büyüklüğünü, gücünü… Hekimlerimizin ve tüm sağlık meslek gruplarının hiçbir görevlendirme beklemeksizin tamamen kendi iradesiyle gösterdiği destek çabalarını. “Bana ihtiyaç var” , “Uzmanlığım orada birilerine fayda sağlayacak.” Diyen ve yerinde duramayan gönüllülüğü…
Hangimiz ağlamadık?
Yeni doğan yoğun bakım ünitesinde görevli hemşire arkadaşımızın deprem anında canını kurtarma endişesinden evvel koşarak bebek hastalarını korumaya gittiği videoya,
Kendisi de bir depremzede olmasına rağmen aç ve uykusuz saatlerce hasta tedavi etmeye çalışan hekim ordusuna,
“Deprem bölgesindeki sağlık çalışanları idari izinli sayılsın, biz görev almaya hazırız!” diyen ülkenin her yerinden meslektaşlara,
Ambulansa aldığı hastasına moral vermek için soğukkanlılıkla hem ilk tıbbi tedavisini üstlenip hem de psikolojik desteğini eksik etmeyen 112 çalışanlarına,
Sahipli, sahipsiz tüm hayvanların imdadına koşan Veteriner Hekimlere… Hangimiz ağlamadık?
İşte şimdi, tam da bu yazının kaleme alındığı 15 Şubat akşamında o sağlık ordusundan bir çağrı var feryat gibi yükselen:
“Arama kurtarma çalışmalarından vazgeçmeyin!”
Evet. Depremin üzerinden neredeyse 10 gün geçti; ama depremzede hekimler bakın ne diyor:
“Tıp doktorları olarak, 9. günde enkazdan kurtarılan ve muayenede hayati fonksiyonlarının çok az etkilendiğini gördüğümüz insanlarla karşılaştık. En ağır depremzede, enkaz altında bulunan depremzedelerdir. Bir çocuğun, bir insanın hayatı, dünyanın tüm varlıklarından önemlidir. Hala kurtarılmayı bekleyen insanlar var. Tüm tıp bilgimizle söylüyoruz ki deprem sonrası 4. haftaya kadar yaşam üçgeninde hayat fonksiyonları devam edebilir. Arama-kurtarma faaliyetleri devam ettirilmeli. Bir insanı, bir canlıyı bile ölüme terk etmemeliyiz."
Ne kutsal bir yakarıştır, ne onurlu bir duruş! Yaşatmak için yemin edenlere selam olsun…
Yorumlar